Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ

Delball - Σιωπές


Σιωπές

Μίλα μου, μου λες.
Μου αρέσουν οι σιωπές μας, σου απαντώ.
Ψευδαίσθηση προστασίας από την πραγματικότητα που πληγώνει το «εμείς», από ανείπωτα ψέματα, από υποσχέσεις που δεν θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ποτέ, από τις φρούδες προσδοκίες του αύριο.
Είναι ειλικρινείς αυτές οι σιωπές, δεν κρύβουν κάτι, μαρτυρούν τα πάντα. Μας φωτογραφίζουν. Ήρωες -θυμίζουμε- βωβού κινηματογράφου…





Μίλα μου, μου λες.
Και κάθε προσταγή σου και μια παράκληση για ένα ψέμα μου. Για ένα ψέμα που θα μας δώσει άλλοθι για την δειλία μας, άλλοθι για την ανεπάρκειά μας να χειριστούμε το Αντίο.
Το μυαλό άσυλο για τις σκέψεις, το σώμα φυλακή και τα χείλη σφραγιστά ακόμη.
Η απόδραση πότε ανάγκη, πότε επιλογή.
Μας πονάνε αυτές οι σιωπές, σε θορυβώδεις σκέψεις μεταμορφώθηκαν, ρίχνουν ευθύνες… κατηγορούν… θυμούνται.
Κίνδυνο προμηνύουν, σε μάχη ρίχνονται, τις σκέψεις να νικήσουν, να τις ξεμπροστιάσουν.

- Φεύγω, σου λέω.
- Μη φύγεις τόσο νωρίς, μου απαντάς.
- Είναι αργά πλέον, θέλω να προσπαθήσω ξανά από την αρχή για εμένα, χωρίς εσένα, χωρίς τις σιωπές μας.
- Μη φύγεις για πάντα… Να ξανάρθεις…

Απάντηση Καμιά, Σιωπή και πάλι…

Χρυσός από Άνθρακα τώρα οι Σιωπές μας…
Χρυσός από Άνθρακα τώρα Εμείς…

Σχόλια