Αγγελική Βαρελλά – Φιλενάδα, φουντουκιά μου

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και θυμήθηκα ένα βιβλίο που αρκετές φορές έχω διαβάσει στο βάθος του χρόνου (και ήμουν πολύ μικρή όταν το πρωτοδιάβασα, αρκεί να αναφέρω πως με μπλε στυλό στην πρώτη του σελίδα είναι γραμμένο:  «Σχολικό έτος 1987-88»).

λίγα λόγια για τη συγγραφέα
πηγή: http://www.rhodes.aegean.gr/atlas/writers/barella.htm

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με το παιδικό βιβλίο για πρώτη φορά το 1966 και από τότε είναι αφοσιωμένη στο λογοτεχνικό αυτό είδος.

Έχει βραβευθεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από το Υπουργείο Παιδείας για τα Αναγνωστικά που έγραψε για τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου. Μετέφρασε και διασκεύασε στα ελληνικά πολλά ξένα βιβλία και συνεργάστηκε με τη ραδιοφωνία και την τηλεόραση σε εκπαιδευτικές εκπομπές. Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ στο χώρο της Λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.

Το βιβλίο της "Φιλενάδα, φουντουκιά μου" κέρδισε έναν από τους τρεις επαίνους του Διεθνούς Βραβείου Παιδικής Λογοτεχνίας JANUS KORCZAK 1985, στην Πολωνία.

Προτάθηκε το 1989 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βραβείο Άντερσεν.

Αγγελική Βαρελλά – Φιλενάδα, φουντουκιά μου

Γραμμένο για τις φουντουκιές  (ή τους ανθρώπους) που ξεφεύγουν από τη μοίρα τους και από θάμνοι γίνονται δέντρα.

Αγγελική

Πρέπει να φοβούνται τα δέντρα;

Νομίζω πως δεν πρέπει να φοβούνται όσο υπάρχουν ποιητές και παιδιά. Έγραψα στη φίλη μου τη Θέτη τη Χορτιάτη, στη Θεσσαλονίκη.

« Θέτη, κάνουμε αγώνα για να σώσουμε το μοναδικό δέντρο της γειτονιάς μας, μια μικρή αγριοφουντουκιά. Μας γράφεις ένα ποίημα να το κρεμάσουμε στα κλαδιά της, μήπως το διαβάσουν οι «σκληροί» και συγκινηθούν;».

Η απάντηση από τη Θεσσαλονίκη ήρθε σε τρεις μέρες.

« Αγγελική, η φουντουκιά σας φύτρωσε κιόλας μέσα μου. Κι αν σου φαίνεται συμπαθητική, σε καλή μεριά και καλή σοδειά».

Φιλενάδα φουντουκίτσα

στη χαρά σου, μια σταλίτσα

πάρε με, με τα πουλιά

που κρατάς στην αγκαλιά∙

είσαι η συντροφιά η καλή μου

κουβεντούλα στην αυλή μου

με τ’ αγέρι τ’ αλαφρό

φύλλα, λόγια στο χορό∙

ό,τι λες πρασινοκούκια

νόστιμα μικρά φουντούκια

κι εγώ, όταν σου μιλώ,

φουντουκάκια μασουλώ∙

τα φοράς πράσινη σκούφια

ή γεμάτα, είτε ζούφια

και ρουχάκια ένα σωρό

βγάζω, βγάζω να τα βρω,

τσόφλι σπάζω, ψίχα γάλα

δωσ’ μου κι άλλα, πες μου κι άλλα

νόστιμή μου και γλυκιά

φουντουκίτσα, φουντουκιά.

  Η Ελένη

« Τι θα κάνεις εσύ για τον αγώνα μας; »

Όταν τα παιδιά μοίρασαν και σ’ εμένα ένα από τα φέιγ βολάν που τύπωσαν, τους είπα:

Εγώ θα ζωγραφίσω, μια και είμαι δασκάλα της ζωγραφικής.

Θα διαμαρτυρηθώ με τον τρόπο μου. Θα μιλήσω με τα χρώματα και τις μπογιές μου. Τα χρώματα λένε αυτό που θέλουν να πουν με πολύ ξεκάθαρο τρόπο.

Θα ζωγραφίσω, λοιπόν, ένα πόστερ.

Ένα μοναχικό μικρό δέντρο σ’ ένα δρόμο γεμάτο γκρίζες, απάνθρωπες πολυκατοικίες. Θα προσπαθήσω να δώσω στη ζωγραφιά μου μια αντίθεση: Το γκρίζο με το πράσινο. Και θα παρουσιάσω τον άνισο αγώνα τους ενός με τους πολλούς, του αδύνατου με τους δυνατούς.

Θα ζωγραφίσω τη φουντουκιά μας σαν ένα μικρό Δαυίδ, να κρατά μια σφεντόνα, έτοιμη να την εκσφενδονίσει στους Γολιάθ που την τριγυρίζουν

Αγγελική Βαρελλά – Φιλενάδα, φουντουκιά μου

Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις Α.Ε.

«ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ – Βιβλία για παιδιά»

Εικονογράφηση: Ελένη Μωραϊτη

*η φωτογραφία είναι το εξώφυλλο της παλιάς δικής μου έκδοσης, το βιβλίο κυκλοφορεί σήμερα από τις εκδόσεις Πατάκη.