Anne Sexton - Νουθεσίες σε κάποιον άνθρωπο ξεχωριστό

Η Ανν Σέξτον (Anne Sexton, 9 Νοεμβρίου 1928-4 Οκτωβρίου 1974), ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια και συγγραφέας.

Η Σέξτον γεννήθηκε στο Νιούτον της Μασσαχουσέτης το 1928, και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της κοντά στη Βοστώνη. Το 1945, η Σέξτον ξεκίνησε να παρακολουθεί ένα οικοτροφείο, το Ρότζερς Χολλ, στο Λόουελλ της Μασσαχουσέτης. Το 1948 δραπέτευσε με τον Άλφρεντ Μούλλερ Σέξτον, γνωστό ως ‘Kayo’. Πριν πάρουν διαζύγιο στις αρχές της δεκαετίας του ’70 είχαν αποκτήσει δύο παιδιά: τη Λίντα Γκρέυ Σέξτον, μετέπειτα συγγραφέα και απομνημονευματογράφο, και την Τζόις Σέξτον.

Δυστυχώς υπέφερε από κατάθλιψη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Στην πραγματικότητα η συγγραφή ποίησης της είχε προταθεί ως πιθανό φάρμακο που θα οδηγούσε στην θεραπεία της κατάστασής της. Η πρώτη κατάρρευση της Σέξτον έλαβε χώρα το 1954. Μετά από μια δεύτερη κατάρρευση το 1955, η Ανν συνάντησε τον Δρ. Μάρτιν Ορνε στο Νοσοκομείο Γκλενσάιντ, ο οποίος την ενθάρρυνε να ξεκινήσει τη συγγραφή ποίησης και έτσι εγγράφηκε στο πρώτο της εργαστήρι ποίησης με δάσκαλο τον Τζον Χολμς.

Μετά το εργαστήρι η Σέξτον γνώρισε γρήγορη επιτυχία με την ποίησή της, και τα ποιήματά της έγιναν δεκτά από τα The New Yorker, Harper’s Magazine και Saturday Review.

Παρακολούθησε ένα ποιητικό εργαστήρι μαζί με τη Σύλβια Πλαθ, στο οποίο δίδασκε ο Ρόμπερτ Λόουελλ. Αργότερα, η ίδια η Σέξτον δίδασκε σε εργαστήρια στο Κολέγιο της Βοστώνης, στο Κολέγιο Ομπερλίν και στο Πανεπιστήμιο Κολγκέιτ. Η Ανν Σέξτον είναι το σύγχρονο μοντέλο του εξομολογητικού ποιητή. Υπό αυτή την έννοια, η Σέξτον άνοιξε την πόρτα όχι μόνο σε γυναίκες ποιήτριες, αλλά και σε γυναικεία θέματα. Η Σέξτον έγραψε για την εμμηνόρροια, την έκτρωση, τον αυνανισμό και τη μοιχεία την εποχή που τα ζητήματα αυτά δεν υπήρχαν καν ως θέματα απλών συζητήσεων, βοηθώντας στον επαναπροσδιορισμό των ορίων της ποίησης.

Η Ανν Σέξτον ήταν μια γυναίκα εκπληκτικής ομορφιάς και για σύντομο χρονικό διάστημα υπήρξε μοντέλο για το Πρακτορείο Χαρτ της Βοστώνης. Πράγματι, μαζί με τον Τζέιμς Ντίκεϋ, η Ανν Σέξτον ήταν μια από τις ποιητικές διασημότητες την περίοδο εκείνη, διάσημη σ’όλες τις ΗΠΑ.

Το 1967 κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ για τη συλλογή της Live or Die.

Αυτοκτόνησε το 1974, αφού είχε κερδίσει τον θαυμασμό του Ρόμπερτ Λόουελλ, της στενής φίλης Μαξίν Κούμιν, του Τζέιμς Ντίκεϋ, της Τζόυς Κάρολ Όουτς και της Σύλβια Πλαθ μεταξύ άλλων. Είναι θαμμένη στο Νεκροταφείο και Κρεματόριο Φόρεστ Χιλλς στην Τζαμάικα Πλέιν στη Βοστώνη της Μασσαχουσέτης.

Το 1986 ο Βρετανός μουσικός Πίτερ Γκάμπριελ έγραψε ένα τραγούδι, το ‘Mercy Street’, αφιερωμένο στην Ανν Σέξτον.

πηγή : ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Anne Sexton - Νουθεσίες σε κάποιον άνθρωπο ξεχωριστό

Φυλάξου από την εξουσία,

γιατί μπορεί να σε θάψει σαν χιονοστιβάδα,

χιόνι, χιόνι, χιόνι θα πνίξει το βουνό σου.

Φυλάξου από το μίσος,

μπορεί το στόμα του ν’ ανοίξει και να σε εκσφενδονίσει

το πόδι σου να φας, ένας λεπρός αυτοστιγμεί.

Φυλάξου από τους φίλους,

γιατί όταν τους προδώσεις,

 πράγμα που σίγουρα θα κάνεις,

θα χώσουν το κεφάλι στην τουαλέτα

και θα χαθούν τραβώντας καζανάκι.

Φυλάξου απ’ τη διανόηση,

Γιατί ξέρει τόσα πολλά που τίποτα δε ξέρει

και σε αφήνει εκκρεμή με το κεφάλι κάτω

να παπαγαλίζεις γνώσεις την ώρα που η καρδιά σου

γλιστρά έξω απ’ το στόμα σου.

Φυλάξου απ’ τα παιχνίδια, τους ρόλους του ηθοποιού,

τις ομιλίες που σχεδιάζονται, μαθαίνονται και δίνονται,

γιατί θα σε προδώσουν

και θα βρεθείς γυμνό αγόρι

να κατουράς το παιδικό σου κρεβατάκι.

Φυλάξου απ’ την αγάπη

(εκτός κι αν είναι αληθινή

και κάθε μέρος του κορμιού σου, ως και τα δάκτυλα ακόμα,

 λένε «ναι»),

θα σε τυλίξει ίδια μούμια

και δε θ’ ακούγεται η κραυγή σου

και το κορμί σου δε θα λειτουργεί.

Αγάπη; Ας είναι άντρας. Ας είναι γυναίκα.

Πρέπει να ‘ναι ένα κύμα που πάνω του θα θέλεις να

 γλιστρήσεις μαλακά,

να δώσεις το κορμί σου, να δώσεις το γέλιο σου,

να δώσεις όταν η τραχιά άμμος θα σε παρασύρει και

τα δάκρυά σου θα πέφτουν στη γη. Το να αγαπάς κάποιον

 άλλο είναι κάτι

σαν προσευχή και δε μπορείς να το προγραμματίσεις, απλά

 στην αγκαλιά του

πέφτεις γιατί η πίστη σου την απιστία σου διαλύει.

Άνθρωπε ξεχωριστέ,

αν ήμουνα στη θέση σου δε θα ‘δινα καμία σημασία

στις νουθεσίες εκ μέρους μου

που είναι φτιαγμένες εν μέρει απ’ τα λόγια σου

και εν μέρει απ’ τα δικά μου.

Σύμπραξη είναι.

Δεν πιστεύω ούτε λέξη απ’ όσα είπα

εκτός από ορισμένα, εκτός του ότι σε σκέφτομαι

 σαν ένα νεαρό δέντρο

με κρεμασμένα πάνω του τα φύλλα και ξέρω

 πως θα βγάλεις ρίζες

και θα ανθίσει τελικά το πράσινο το αληθινό.

Αφέσου. Αφέσου.

Ω, άνθρωπε ξεχωριστέ,

δυνάμει φύλλα,

αυτή η γραφομηχανή δείχνει συμπάθεια στο δρόμο προς

  αυτά,

μα προς τιμή σου θέλει να σπάσει

κρυστάλλινα ποτήρια,

καθώς θα γδύνεσαι τον σκοτεινό φλοιό

και θα πετάς τριγύρω

σαν μπαλόνι φουσκωμένο.

                                                                                                                   24 Μαρτίου 1974

Anne Sexton - Νουθεσίες σε κάποιον άνθρωπο ξεχωριστό

Από το βιβλίο Anne Sexton Ποιήματα

Εισαγωγή – μετάφραση : Δήμητρα Σταυρίδου

Εκδόσεις PRINTA ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ