Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ

delball - Η αλήθεια μέσα από ένα ψέμα

Όλοι ψάχνουν να βρουν αυτό το κάτι,  που πίσω του κρύβουν  αυτό το κάτι άλλο, που είναι τα πάντα. Η αλήθεια έχει καιρό που έχει περάσει...
Άφησε στο πέρασμά της θλίψη, μελαγχολία και συντρίμμια…
Άφησε εσένα, άφησε και εμένα. Ψάχνω να βρω «εσένα» και να κρύψω από «εσένα» την αλήθεια. Ψάχνω να ξαναβρώ «εμένα» και να με κρύψω από «εσένα». Σήμερα αυτό ψάχνω: να μας βρω, να μας κρύψω για ένα βράδυ και ένα ξημέρωμα από όλα αυτά που μας κρατάνε χωριστά. Να χαθούμε για λίγο στη δική μας αλήθεια. 

 
Αυτή που σαν ψέμα την κάνεις να μοιάζει. Θέλω ένα ψέμα για σήμερα, ένα ψέμα που να χωράει μόνο εσένα και εμένα, ένα περίτεχνο ψέμα που να είναι φτιαγμένο από τα πιο ωραία μας όνειρα, τους νικητές των φόβων. Ένα ψέμα μόνο για εμάς τους δύο, χωρίς κανέναν άλλο,  χωρίς κανένα τοίχο.
Μόνο για ένα βράδυ, για ένα ξημέρωμα. Και αύριο πάλι φύγε και κρύψου πίσω από την ασφάλεια της δικής σου αλήθειας, πίσω από την αλήθεια που διάλεξες για να νιώθεις ασφάλεια. Αλλά ποτέ σου μην κοιτάξεις βαθιά μέσα σου γιατί μόνο τότε θα καταλάβεις. Και τότε θα πονέσεις γιατί τα δάκρυα κανενός ψέματος δεν φτάνουν για να σβήσουν την αλήθεια. Κι εγώ αύριο, θα χαμογελάω και πάλι, θα κρύψω την αλήθεια μου,  θα την κρύψω πίσω από τη δική σου αλήθεια. Τελικά αυτό το ψέμα που έζησα σήμερα μαζί σου ήταν πιο αληθινό και από τη δική σου αλήθεια και από τη δική μου.
Προσπάθησα αγάπη μου, σου το ορκίζομαι προσπάθησα σκληρά να σε κρατήσω μέσα στην αλήθεια μας, αλλά το κρυφτό σε έκλεψε μέσα από τα χέρια μου. Ήταν πιο δυνατό, πήρε όλες τις ανάσες σου και έγινε ανίκητο. Το εμπιστευόσουν σε όλη σου τη ζωή, ένιωθες ασφάλεια πίσω του κι εγώ αυτό άργησα να το καταλάβω. Το έζησα λίγο μαζί σου και δε σε αδικώ. Είναι όντως πολύ εύκολο και ασφαλές να κρύβομαι πίσω από την εικόνα μου, να μην αφήνω τους άλλους να με δουν αλλά ξέρεις κάτι; κάπου εκεί με έχασα και τότε φοβήθηκα πολύ. Δεν είμαι εγώ, πού είμαι εγώ; Για εσένα το κρυφτό είναι συνήθεια και η αλήθεια απλά μια πράξη. Ενώ για εμένα η αλήθεια είναι συνήθεια, ζω μ’ αυτήν, μέσα απ΄ αυτήν, ενώ το κρυφτό ήταν μια πράξη για να σε κλέψω μέσα από αυτό. Συγχώρεσε με αγάπη μου που δεν τα κατάφερα, συγχώρεσε με που προσπάθησα… αγάπη μου.




                                                                                                                                                                 delball

Σχόλια