Ν.Σ. - Ανέφικτο γαρ

 

 

Πορφύρα πότισε ο νους

στη σκέψη του κορμιού σου.
Ακίνητο πεισματικά

το στόμα μου αναμένει,
τη λέξη που δεν ψέλλισε

υγρά μες στο λαιμό σου.
Είναι τα χέρια μου βουβά,

σιωπούν τα δάκτυλά μου
μέχρι να βρουν το σώμα σου,

να βγάλουν την κραυγή σου.

Ολόγυρα απλώνονται

ανίκητες οι λέξεις,
που να ακούσεις δεν μπορείς

παρά στα βλέμματά μας.
Μέσα σε εκείνες τις ματιές

που παύουν να κοιτούνε,
και γίνονται απόκοσμα

ένα ηχηρό «σε θέλω»
Είναι πράγμα αβάσταχτο,

πόνος ρημαδιασμένος,
να μην μπορεί η ανάσα μου

να αγγίξει την πνοή σου.
Στου στήθους σου τη γιατρειά

να ‘ρθω να ξαποστάσω
η αγκαλιά σου άλλη γη,

ο κόσμος μου να γίνει.

Μα είναι όχι το μπορεί

Ενώ παντού ολόγυρα

ο πόθος βασιλεύει,
τα χείλη μας τη Ρώμη τους

ποτέ δε θα πατήσουν.
Όλα τα πρέπει έχτισαν

με σκλάβους τα ποτέ μας
μια Αππία άβατη 

για του εμείς το βήμα.
Δε θα βαφεί ξημέρωμα

με χρώματα δικά μας.
Ανατολή κι ανάσταση

αν θέλω να ανταμώσω,
και δειλινά απέραντα

πάψουν να με στοιχειώνουν,
πρέπει μες στο σκοτάδι μου

να πνίξω τη μορφή σου,
και να σκοτώσω κάποτε

 αυτό που με σκοτώνει.

Ν.Σ. - Ανέφικτο γαρ

Πίνακας: M.C. Escher -(Μάουριτς Κορνέλις Έσερ) - Band ohne Ende 22