Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσ...
1

Κική Δημουλά - Εχθρική Συμφιλίωση

Αναρτήθηκε από την



Μου φαίνονται απόψε πιο γκρίζα τα μαλλιά σου
μπερδεμένη καθώς τα χτενίζω με σκέψεις.
Τι απαθές. Σε γέρασε η πολλή φωτογραφία
ή μη σου είπε τίποτα εναντίον μου
η φαρμακόγλωσσα ενοχή μου.

Ο μανιακός κατήγορος.
Εκείνη μ’  έμαθε να φταίω τόσο σπάταλα.
Φταίω ακόμα και γιατί πιάνει φωτιά το ξύλο
σβήνει η φωτιά με το νερό ή με τη χορτασιά της,
φταίω εγώ που ζει μόνο μια μέρα η μέρα
που είναι μόνο των πουλιών οι κελαϊδισμοί
γιατί δεν έρχεται στο τέλος η νεότης
κι έρχεται τότε στην αρχή
τότε που από μόνοι μας είμαστε τόσο νέοι.

Μην την ακούς, δεν ζω, πηγαινοφέρνομαι
τα κύματά μου με πετούν πάνω στα κύματά μου.
Δεν ζω, ξεχορταριάζω· τη δίνη από δίνες.
Να την αφήσω καθαρή έτοιμη στους επόμενους.

Συμπληρώνω ένσημα, τυφλά υπηρετώ τον σκοτεινό
εκείνο λόγο — μάγο αλχημιστή — ανακατεύω
το βρασμό της δύναμής του.
Φτιάχνει μαντζούνια από βαθιές
ρίζες ζωής με ρίζες του αβίωτου.
Βιταμίνες της τυφλής συνέχειας.

Καρτερία γράφουν στα μπουκαλάκια οι ετικέτες.
Δεν είναι καρτερία. Είναι μία συμφιλίωση
εχθρική ανάμεσα ζωής και αβίωτου.

Είμαι ο τυφλός βοηθός του μάγου λόγου.
Υπνωτίζει πόνον αβάσταχτο
σε πόνο περιπατητικόν.
Τι άλλο θες τι άλλο θες
είναι αυτός που πείθει
εκείνες τις ολόμαυρες μητέρες να ζουν
να ζουν να ζουν ως τα βαθιά γεράματα
του τάφου των παιδιών τους.

Ὁ ίδιος που υπνώτισε και μένα
πρώτη βραδιά που γνώριζα
άδειο το μαξιλάρι σου
να κοιμηθώ μαζί του.
Κι όμως κοιμήθηκα βαθιά
γαλήνια κάθε τόσο ενοχλούμενη γνώριμα
σα να συνεχιζόταν δίπλα μου ολονύκτιος
ὁ νανουριστής  ψιλοκαυγάς
που έστηνε γκρινιάρα η ακοή μου
στο λεπτόκλωστο ελαφρύ ροχαλητό σου — δεν ήταν
έχανες αέρα.


Κοιμήθηκα.
Σίγουρα θα σ’ το πρόφτασε κι αυτό
η φαρμακόγλωσσα ενοχή μου.


Κική Δημουλά  - Εχθρική  Συμφιλίωση , από τη Συλλογή "Χαίρε Ποτέ" (1988) 


Πίνακας : Salvador Dali  - "Cartel de Don Juan Tenirio"

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου