Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσ...
1

Τρίφωνο -Της χαράς μαγαζί

Αναρτήθηκε από την



Τρίφωνο - Της χαράς μαγαζί από τους Δημήτρη Παπαβομβολάκη - Θανάση Στουπή
μεταφόρτωση από το χρήστη του youtube:komi3313 (11-11-2012)

Στίχοι

Την καρδιά μου θα κάνω χαλί
να σβηστεί ο μεγάλος καημός σου
είσαι άχνα από ένα φιλί
είναι θρόϊσμα το σ' αγαπώ σου
και τη νύχτα που καιν οι ματιές
κι η κρυφή πεθυμιά με κυκλώνει
στο κορμί σου ν' ανάβω φωτιές
μ' ένα μου άγγιγμα που θα σε λιώνει

Τ' ουρανού μου θα στείλω το φως
ν' ανεβείς τη νυχτιά στο σκαλί μου
ήταν πόθος παλιός μου κρυφός
να σπαρτάραγες σ' ένα φιλί μου.

Μη μου πεις, είναι αργά δεν μπορείς
η καρδιά σου πως είναι στ' αγιάζι
φεύγει ο χρόνος δεν είναι νωρίς
και του έρωτα τ' όχι κουράζει

Θα σου βρω της χαράς μαγαζί
να μου λες πόσα θέλεις χατίρια
θα τσουγκρίζουμε ώρες μαζί
της αγάπης γεμάτα ποτήρια,
κι όταν λες σ' αγαπώ,με λυγμό
της ζωής μας να φεύγει το γκρίζο
με τα χείλη, γλυκά στο λαιμό,
το παλιό μου σημάδι ν' αγγίζω

Είναι αργά δεν είν' οι ώρες πολλές
μα στην μπόρα μη στέκεις , και στάζεις,
αφού θέλει η καρδιά σου, μου λες,
τι σε κάνει κι ακόμα διστάζεις.

Πες το ΝΑΙ ..κι άσε εδώ το ακριβό
το βραχιόλι σου στο κομοδίνο,
των ματιών σου το μπλε να διαβώ
κι όσα όνειρα θες , να σου δίνω!

Σχόλια

  1. Ανώνυμος31 Ιουλίου 2012 στις 4:19 μ.μ.

    ns έχεις μια φίλη ξενιτεμένη που τελευταία ακούει το συγκεκριμένο τραγούδι ξανά και ξανά, και που όταν το είδε εδώ χαμογελούσε για ώρα...Υπέροχων επιλογών συνέχεια! kp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ns31 Ιουλίου 2012 στις 11:11 μ.μ.

    μάλλον για αυτό την έχω τόσα χρόνια φίλη, ενώ είναι πάντα ξενιτεμένη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου