Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ
1

Ν.Σ.- Κάπως έτσι

Αναρτήθηκε από την

Και κάπως έτσι,
στην ανάσα που δεν κράτησες,
χάνεται η στιγμή.

Αυτή η ριμάδα η στιγμή,
που δεν φορά το θάρρος σου,
και με της λήθης τη βαφή την κώμη ξεγελάει·
και κιτρινίζει την λευκή και άσπιλη σοφία.
Και παύουν όλα να είναι αλλιώς
και ίδια ξαγρυπνάνε·
και μήτε ο ύπνος δεν τολμά τα μάτια σου να κλείσει,
μήπως και χάσεις τη στιγμή που η αλήθεια θα προβάλει.

Και δεν μπορείς να αντισταθείς στην εύκολη ζωή σου,
που αφήνει από τους ώμους της να πέσει απαλά,
η κόκκινη του ονείρου σου κλεμμένη φορεσιά.
Και στέκει ολόγυμνη και έντρομη στο κάλεσμα του ψύχους,
μιας και δεν πρόλαβε ποτέ να ανάψει η φωτιά·

Και κάπως έτσι,
στην ανάσα που ξεφορτώθηκες,
έσβησε η φλόγα.

Ν.Σ.- Κάπως έτσι


Εικόνα: Βίνσεντ Βαν Γκονγκ (Vincent Willem van Gogh - Τα φύλλα που πέφτουν (La chûte de feuillus) (1888).

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου