Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ

Ράινερ Μαρία Ρίλκε- Η ένατη ελεγεία (απόσπασμα)

Ράινερ Μαρία Ρίλκε - Η ένατη ελεγεία (απόσπασμα)

Γιατί, λοιπόν, όταν φτάν
ει η ώρα να φέρουμε πλέον σε πέρας τη διορία της ύπαρξης, όπως η δάφνη, ελάχιστα πιο σκοτεινή από όλες τις άλλες τις πρασινάδες, σε κάθε φύλλου την άκρη μικρότατους κυματισμούς (σαν το χαμόγελο ανέμου)-: γιατί πρέπει τότε να πράττουμε ανθρώπινα- και αποφεύγοντας το πεπρωμένο, του πεπρωμένου να καίει εντός μας ο πόθος... Όχι επειδή υπάρχει ευτυχία στο ότι με βιάση δρέπουμε οφέλη απώλειας που επίκειται. 'Οχι από περιέργεια ή ν' ασκηθεί η καρδιά, που και στη δάφνη θα υπήρχε... Αλλά γιατί είναι ήδη πολύ το να είσαι εδώ και γιατί, καθώς φαίνεται, όλα τα εδώ μας χρειάζονται, αυτά τα εφήμερα, όσα παράξενα μας αφορούν, Εμάς, τους πλέον εφήμερους. Μία φορά το καθένα τους, μία μονάχα φορά. Μία φορά και όχι πια. Έτσι κι εμείς, μία φορά. Ποτέ ξανά. Όμως τούτη τη μία φορά το να έχεις υπάρξει, αν και μία μονάχα φορά: γήινος να 'χεις υπάρξει, ανέκκλητο μοιάζει.
Ράινερ Μαρία Ρίλκε - Η ένατη ελεγεία (απόσπασμα) Από την ποιητική σύνθεση "Οι Ελεγείες του Ντουίνο"-
Μετάφραση-Σχόλια-Επίμετρο: Μαρία Τοπάλη, Εκδόσεις Πατάκη,(2011)


Από "Το Βήμα Της Κυριακής" ( 28.08.2011)

Σχόλια