Ν.Σ. - Κοσμικό Αστείο

Στου εσπερινού το χτύπημα σίγασε ο ναός,

που ο φόβος βρήκε αναπνοή και οι θνητοί κουράγιο,

και εκκωφαντικά ακούστηκε του σύμπαντος το γέλιο

που ο ντελάλης θάνατος δεν άφηνε να ακούσεις,

κρατώντας σου κλειστά τα αυτιά και τη στερνή τη γνώση,

με τα βαμμένα από το άγνωστο αόρατά του χέρια.

Και με την τρίτη αναπνοή γεννήθηκε η δύναμη

της μάνας προσμονής,

που ελπίδα την ονόμασαν κρατώντας την ψηλά

οι άγνωστοι ποιμένες των άμοιρων λαών.

Το "τίποτα" ξεστράτισε και χάθηκε στο μήπως,

Το "τότε" πανικόβλητο χάθηκε μες στο τώρα,

και η πυξίδα του "μπορεί", μόνο το νότο δείχνει.

Τα πέρατα πλησίασαν και έγιναν συντροφιά σου.

Δεν ορίζονται τα μακρινά και το αύριο δεν φοβίζει,

το δίχτυ και το χρώμα σου, της πλώρης σου το κύμα.

Και έπαψες να αναζητάς μια κοσμική γιατρειά,

στα απόκοσμα και αιώνια, ανίατα εγώ σου.

Και τότε φάνηκε ψηλά η κίτρινη χαρά

ανάμεσα στις κορυφές των άνισων ευκαιριών∙

και πριν σε κάψει και χαθούν στο τώρα όλα τα τότε,

πρόλαβες να ψελλίσεις στου θάρρους σου το απάνεμα

τη λέξη ελευθερία, τη μόνη, που ποτέ

το σώμα σου δεν άφησε να γράψεις στην ψυχή σου.

Ν.Σ.- Κοσμικό Αστείο

Πίνακας: Μ.C. Εscher-Relativity