Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ
1

Κώστας Ουράνης - Η αγάπη

Αναρτήθηκε από την
Κώστας Ουράνης - Η αγάπη

Ο Κώστας Ουράνης (πραγματικό όνομα Κώστας Νιάρχος ή Νέαρχος, όπως το άλλαξε ο ίδιος) γεννήθηκε το 1890 στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε στο σανατόριο Παπανικολάου στα Μελίσσια Αττικής, στις 12 Ιουλίου 1953 από καρδιακή προσβολή. Ήταν ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και δημοσιογράφος και ανήκε στους πρωτοπόρους της σχολής του ρομαντισμού.


Η αγάπη

Ἄ! Τί ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς ὄρθιος στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ μὲ τὰ μάτια στοὺς νεκροὺς τοὺς δρόμους στυλωμένα·
ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά᾿ ρθεῖ, δίχως νὰ νιώσεις ἀπὸ ποῦ, καὶ πίσω σου πλησιάζοντας μὲ βήματα σβησμένα.
Θὲ νὰ σοῦ κλείσει ἀπαλά, μὲ τ᾿ ἄσπρα χέρια της τὰ δυό, τὰ μάτια ποὺ κουράστηκαν στοὺς δρόμους νὰ κοιτᾶνε, κι ὅταν γελώντας νὰ τῆς πεῖς θὰ σὲ ρωτήσει: «ποιὰ εἶμ᾿ ἐγώ;» ἀπ᾿ τῆς καρδιᾶς τὸ σκίρτημα θὰ καταλάβεις ποιά ῾ναι.
Δὲν ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς... Ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά ῾ρθεῖ.
Κλειστὰ ὅλα νά ῾ναι, θὰ τὴ δεῖς ἄξαφνα μπρός σου νὰ βρεθεῖ κι ἀνοίγοντας τὰ μπράτσα της πρώτη θὰ σ᾿ ἀγκαλιάσει.
Εἰδέ, κι ἂν ἔχεις φωτεινό, τὸ σπίτι γιὰ νὰ τὴ δεχθεῖς, καὶ σὰν φανεῖ τρέξεις σ᾿ αὐτήν, κι ἐμπρὸς στὰ πόδια της συρθεῖς, ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά ῾ρθεῖ, - ἀλλιῶς θὰ προσπεράσει.

Κώστας Ουράνης - Η αγάπη
Πίνακας: Ζολώτα Μαριλένα "Αγάπη", 2005

Σχόλια

  1. Liberals4 Ιουλίου 2011 στις 11:35 μ.μ.

    Εξαιρετικές επιλογές!
    Ανακάλυψα το Blog από www.totzimani.blogspot.com
    Leo Buscalia εξαιρετικός, αν και το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το "bus No9 to paradise"!
    Aλκυόνη Παπαδάκη for ever!
    Mπωντλαίρ, θα έχεις ακούσει τον "Αλμπατρο" με το Μάλαμα
    Τhanks

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ns5 Ιουλίου 2011 στις 8:09 μ.μ.

    Καλώς όρισες στο blog μας. Σ'ευχαριστούμε πολύ Liberals, για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να συνεχίσουμε τη διαδικτυακή μας παρέα και να συνεχίσεις να βρίσκεις ενδιαφέρουσες τις αναρτήσεις μας.
    Μου έδωσες ιδέα για τον Buscalia γιατί δεν το έχω διαβάσει. Σ' ευχαριστώ. Να'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου