Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ
1

Ν.Σ. – Ακόμη δεν…

Αναρτήθηκε από την



Ν.Σ. – Ακόμη δεν

 Ακόμη δεν επρόφτασε το αίμα να σταλάξει.
Ξερή στέκει, απότιστη, η φοβισμένη φλέβα. 
Τι κι αν οι ρίζες ειν βαθιές και οι αχτίδες φέγγουν,
τούτη η πνοή δεν μπόρεσε τη λευτεριά να ανθίσει.

 Ακόμη δεν κατέβηκε ο ίδρωτας να ξεπλύνει.
Ακούραστο γερνάει, αδούλευτο, το χαϊδεμένο σώμα.
Τι κι αν η ψυχή ζητά πολλά και η καρδιά θεριεύει,
τούτο το δέρμα δεν τολμά τη λίμα τους να σφίξει.

 Ακόμη δεν κατάφερε η μάθηση να αγγίξει.
Κλειστά μένουνε, άπραγα, τα δυνατά της χέρια.
Τι κι αν χωράει η αγκαλιά το ξέρω και το θέλω,
τούτη η σχολή δε θέλησε το νου να ταξιδέψει.

 Ακόμη δεν βασίλεψε του δίκαιου η αλήθεια.
Απέραντο απλώνεται, γνώριμο, το ξεχασμένο λάθος.
Τι κι αν τα πρότερα μιλούν και τα παρόντα κράζουν,
τούτο το αύριο δεν ζητά  ελπίδα να φιλήσει. 

Ακόμη δεν λαμπάδιασε το νόημα να κάψει.
Απάνεμο φαντάζει, βολικό, το ναι και το εντάξει.
Τι κι αν διψάει η καρδιά και οι γροθιές μαζεύουν,
τούτος ο χρόνος δεν αρκεί την άρνηση να σβήσει.

 Ακόμη δεν σηκώθηκες τα πόδια σου να νιώσεις.
Γνώριμη περνάει, απαράλλαχτη, η δόκιμη ημέρα.
Τι κι αν αφήνεις τις στιγμές και χάνονται τα χρόνια,
τούτη η ζωή δεν είναι εδώ την άλλη να σου φέρει…

Ν.Σ. – Ακόμη δεν…

 Πίνακας : Salvador Dali -   Three Sphinxes of Bikini

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου