Πώς μετράμε την ανθρωπιά;

Αναρτήθηκε από την
Η ανθρωπιά ορίζεται ως η ιδιότητα αυτού που είναι καλός άνθρωπος, έχει καλοσύνη, διαπνέεται από συμπόνια, υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. (Μπαμπινιώτης, 2012) Είμαι από την Κοζάνη, μια μικρή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Αν έκανα την ερώτηση αυτή στους συμπολίτες μου πολλοί θα θεωρούσαν ότι φέρουν την ιδιότητα της ανθρωπιάς, μη εξαιρουμένης της γράφουσας. Με λίγη μεροληψία ίσως, θεωρώ ότι το ίδιο θα απαντούσε το σύνολο των Ελλήνων και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βιώνουμε, μάλλον όλο το ανθρώπινο είδος στα πέρατα αυτού του μικρού πλανήτη. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους συνανθρώπους μου, αλλά εμείς στην Κοζάνη έχουμε μεγαλώσει με μια λαϊκή απλότητα. Η συνταγή είναι εύκολη και   συνίσταται στα εξής:   ότι δεν φαίνεται κακό δεν είναι, υπάρχει μια δικαιολογία για τα πάντα και ευτυχία είναι μόνο ότι μπορεί να μετρηθεί. Και φυσικά είμαστε καλοί άνθρωποι. Απλά πράγματα, απτά. Έχεις δουλειά, έχεις οικογένεια, έχεις κοινωνική υπόσταση, μεγ
1

Juan Vicente Piqueras - Bendición (Ευλογία)

Αναρτήθηκε από την

Juan Vicente Piqueras
















Bendición

Ευλογία
Benditos los que sólo lloran solos
los que hablan lenguas muertas
los que creen en dioses aún no aparecidos
y se quedan dormidos sobre el atlas
(los labios en Ceilán la nariz en Angola)
Μακάριοι ὅσοι μονάχα κλαῖν μονάχοι
ὅσοι μιλοῦν γλῶσσες νεκρὲς
ὅσοι πιστεύουν σὲ θεοὺς ποὺ ἀκόμη δὲν φάνηκαν
καὶ ἀποκοιμιοῦνται πάνω στὸν ἄτλαντα
(τὰ χείλη στὴν Κεϋλάνη· ἡ μύτη στὴν Ἀγκόλα·)
benditos los que huyen
los que dicen que no y se van silbando
los tontos los inútiles los otros
los que no opinan nada sobre nada
los que sufren por no saber mentir
μακάριοι ὅσοι τρέπονται σὲ φυγὴ
ὅσοι λὲν ὄχι καὶ φεύγουν σφυρίζοντας
οἱ χαζοί· οἱ ἄχρηστοι· οἱ ἄλλοι·
ὅσοι δὲν λὲν τὴ γνώμη τους γιὰ τίποτε
ὅσοι πονοῦν ποὺ δὲν ξέρουν νὰ ψεύδονται
benditos los que aman y están solos
los que no tienen prisa ni lugar
los que no dicen nada
los que se van sin más explicaciones.
μακάριοι ὅσοι ἀγαποῦν καὶ μένουν μόνοι
ὅσοι δὲν ἔχουν βιασύνη οὔτε τόπο
ὅσοι δὲν λένε τίποτα
ὅσοι φεύγουν χωρὶς περαιτέρω ἐξηγήσεις

Ποίημα δημοσιευμένο στὸ poema.eu, ἀπὸ τὴν ἑνότητα «Ἱστορία τῆς δίψας»,
 
μτφρ.: Κώστας Βραχνὸς & Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, 2008

Πηγή:http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/juan_vicente_piqueras_poems.htm

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου